Şubat 2015, 2.5 senedir yaşadığımız Cenevre’den ayrılıyoruz. Son gün bir fondü seti almıştık kendimize. Üşenmeyip evdeki son akşam yemeğimizde fondü yapmıştık hatta. Madem aldık o kadar, memleketinde denemeden gitmeyelim değil mi. Evimizle vedalaşmıştık. Belki geliriz geri demiştik. 3 sene sonra rotamız yine İsviçre!
Ama bu kez..
... başka bir şirketle Basel’e. Almanca konuşulan bölgesine. Panama’daki evimizde son akşam yemeğinde fondü olsun dedik o zaman. Yine üşenmedik, çıkardık seti! Panama'da ilk ilk edindiğimiz çok sevdiğimiz dostlarımız Capucine, Simon & Valentine ile beraber evimizle vedalaştık.. Komşuyduk zaten.. Onlar 52. biz 32. katta.
Bol kahkahalı olmalı veda yemekleri.. Biriktirilen anılara ve gelecekteki buluşmalara kadeh kaldırmalı! Hoşçakal Panama!
Bu arada hatırlamak isterseniz, Cenevre'deki evimizde son akşam yemeği aşağıdaki gibiydi.. Yazısı burada. Alp'in o bakışları için tıklayın derim:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder