The Cranberries lise üniversite yıllarında en favori müzik grubum! Şansa bak, 2006dan bu yana 6 yıldır grup çalışmalarına ara vermişler ve tam da bu sene tekrar bir araya gelip Şubat ayında Roses albümünü çıkarmışlar..
Londra'da konserleri olacağını duyunca hemen atladım. Ve konser günü gelmiş bile.. Tüm gün bir heyecan, bir içim bir kıpır kıpır durumu.. Ofiste bir yandan sunum hazırlarken fonda The Cranberries tabii ki..
Haftaiçi olunca Murat gelemedi Newcastle'dan, bilet şirketten arkadaşım Maricarmen'e kısmet oldu..
Konser samimi bir konserdi. Stadyum gibi büyük bir mekan yerine, orta büyüklükte bir konser salonda olması ayrı güzeldi. Bizim Babylon tadında diyelim.. Sahne yakın, bir de dinleyici kitlesi de 'cool' kimse öyle itişip kakışıp önlere filan geçmeye çalışmıyor. Hakkaten müzik dinlemeye gelmişler.. Hayatımın konserlerindendi, NET! Zaman tünelindeydim sanki nerelere götürdü beni.. BirZombie, Linger, Ode to My Family ve en benim şarkım olan Promises'i canlı canlı dinledim, dünya gözüyle gördüm ya!
Bir daha da kısmet olur mu bilinmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder