Cenevre Mama's Cafe - Anneler Kulübü

Doğum öncesi derslerimizi Cenevre'de aldık. Her ne kadar farklı ülkelerden yaşayan çok olsa da Cenevre'de ingilizce ders veren birini bulmak zormuş arkadaşlardan öğrendik. Birkaç ebe varmış ingilizce konuşan. Tavsiye üzerine Valerie Poffet ile bağlantıya geçtik. Niyetimiz, Amerika'ya gitmeden dersleri tamamlamaktı, orada gitme şansımız olur olmaz hazır vakit de varken halledelim istedik.

Bir insan ancak bu kadar tatlı olur. Tüm dersleri keyifle tamamladık, doğum öncesi, sonrası bizi neler bekliyor durumu nasıl ele alırız, genel hatlarıyla bebek bakımı, emzirme vs gibi konularda çoğunlukla doğal yöntemlere teşvik eden birisiydi. Daha önce Amerika'da bazı eğitimlere katıldığı için Amerika'da doğum süreçleri hakkında bilgisi vardı ve bizi bazı konularda uyardı, o da şansımıza..

Doğumdan sonra Cenevre'ye döneceğimizi söyleyince, Valerie bana Mama's Cafe kulübünden bahsetti. Her hafta ebelerin önderliğinde anne ve anne adayları bir araya geliyor, gebelik, annelik ve bebek bakımı gibi konularda sohbet ediyorlarmış. Hiç kaçırmam böyle şeyleri! Amerika'ya gidene kadar her hafta gittim ve kısa sürede birkaç arkadaş da edindim bu sayede! 

Gelen anneler ya da anne adayları tamamen expatlardan oluşuyor. Ailelerden eş dosttan uzakta olunca, bu tür gruplar insana çok iyi geliyor. Aynı süreçten geçen insanlar olarak birbirimizi anlıyoruz ya, bu çok kıymetli birşey!

Doğumdan sonra Alp'le birlikte her hafta gittik Mama's Cafe'ye.. Yukarıdaki foto Alp ve Valerie'nin bakıştığı bir an..

Birkaç ay önce tanıştığım diğer annelerin de bebekleri dünyaya gelmişti. Henüz anlamasa da, dünyada kendine benzeyen küçük varlıkların olduğunu bilmek güzel olsa gerek Alp için.

Her nerede olursanız olun, bu tür anne grupları hayat kurtarıyor bence.. Bilgi edinmenin yanında, annelik yolcuğunda yalnız olmadığınızı, herkesin benzer inişler çıkışlar yaşadığını görmek rahatlatıyor insanı. 

Türkiye'de nasıl olur kestiremiyorum aslında.. Yani her konuda en iyisini ben bilirim, bebeğimize en iyisini yaptık yarışlarını gözümde canlandırabiliyorum.. Avrupalı insanların annelikte mükemmel olma  hırsları yok mesela! Herkes anneliğini de normal hayatı gibi kendi kendine yaşıyor herşeyden önce! Derdi varsa da dürüst bir şekilde bu bende olmuyor ne yapabilirim bunu beceremiyorum diye rahatça derdine çare arıyor ve en önemlisi kimse bebeğini bir başkasının bebeği ile karşılaştırıp yarıştırmıyor.. Yok bizimki bu hafta guk dedi sizinki de diyor mu? Bizimki averajın üstünde gidiyor boyu uzun olacak, sizinki kaç kilo oldu acaba? Yumurtasına pekmez keçiboynuzu filan koymadın mı yoksa? Emziriyo musun sütün var mı yok mu? gibi sorularla gelen yok size.. Burada herkes kendi derdinde, başkasının ne yapıp yapmadığı ile hiç ilgilenmiyorlar..  

Bir de benim esas sevdiğim şey şu.. Her ne kadar adı annelik kulubü de olsa bu insanlarla bi araya geldiğimizde her konuşma çocuk etrafında dönmüyor, çünkü herkes aslında bir yandan kendi bireysel hayatını da yaşamaya devam ediyor. Hayatlarının merkezine çocuklarını koymuyorlar.. Bu grupların hayat kurtarmasından kastım daha çok aslında bu..

Sen nasılsın diye sorduklarında, seni soruyorlar gerçekten! Genel olarak nasıl olduğunu, anne rolün etrafında dönen bir cevap beklemiyor senden. Hakkaten seni merak ediyor! Hamileliğimi memleketten uzakta, çok normal geçirdim herkesin tavsiyelerinden, doğum hikayelerinden uzakta kendi halimde;) Hatta belki de çok normal geçirdim.. Anneliğin bu ilk zamanlarını izole hayatımızda geçirmek de çok iyi geldi mesela..

Konu biraz özünden saptı ama demem şu ki, bu ve bunun benzeri birkaç grubumuz daha var Alp'le, her hafta eğlencemiz.. Hazırlandık çıktık geri döndük derken bir bakmışsın yarım gün geçmiş bile:) Şiddetle tavsiye ederim her türlü grup etkinlik olaylarına girmeyi!  Cenevre'nin soğuklarına rağmen biz hep çıktık Alp'le..

Aman hasta olur, yok birşey olur diye kış günü bile olsa bebeğinizle eve kapanmayın, lütfen! Gruplara katılın, yürüyüşlere gidin, birşeyler bulun işte evden çıkın, hem kendiniz hem bebeğiniz için en iyisi Nefes Alın!